وقتی سیمان ترک می‌خورد، رطوبت به آن راه پیدا می‌کند و هرآنچه برای مقاومت تعبیه شده بود، از بین می‌برد. در محیط سرد، این مشکل با یخ‌زدگی آب شدیدتر هم می‌شود؛ انبساط آب یخ‌زده باعث افزایش ترک می‌شود.
اما اگر سیمان بتواند خودش را ترمیم کند، جهان نه تنها میلیاردها دلار در هزینه‌های نوسازی و تعمیرات صرفه‌جویی خواهد کرد، بلکه آسیب‌هایی که به محیط زیست وارد می‌شود، نیز کمتر خواهد شد. با افزایش تحقیق و توسعه در علم مواد، روش‌های جدید ساخت و ساز در حال گسترش هستند. به نظر می‌رسد ساختمان‌های آینده مقاوم‌تر، سازگار با محیط زیست و مقرون به صرفه‌تر باشند.
در ادامه با شش ماده جدید آشنا خواهیم شد که می‌توانند وضعیت ساخت و ساز را تغییر دهند:
چوب صنعتی
چوب صنعتی شامل لایه‌های به هم فشرده الوار است. این الوارها می‌توانند وزن زیادی را تحمل کرده و به طرز شگفت‌آوری در برابر آتش مقاوم هستند. به نظر می‌رسد با تکنیک‌های جدید می‌توان با جایگزین کردن چوب صنعتی با مواد استفاده شده در ساختمان‌ها و پل‌ها ۱۴ تا ۳۱ درصد انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش داد.
مواد خودترمیم
امروزه دانشمندان مواد توانسته‌اند با مخلوط کردن هاگ زنده با سیمان خیس، روشی اختراع کنند که بعد از این سیمان بتواند بعد از ترک خوردن، خودش را ترمیم کند.
آجر تمیزکننده هوا
کارمن تروندل، معمار و استادیار دانشگاه کال پلی سان لوییس، سیستمی را اختراع کرده است که به وسیله آن می‌توان از چوب صنعتی‌های بیرون ساختمان برای فیلتر کردن هوای درون ساختمان استفاده کرد. این چوب صنعتی‌ها هوا را به سمت فیلتراسیون سیکلون داخلی هدایت می‌کنند تا عناصر سنگین هوا جدا شوند، سپس هوای تمیز به داخل ساختمان فرستاده می‌شود.
میله‌های رشته‌ای
در ژاپن که همیشه در معرض زلزله است، آزمایشگاه پارچه کوماتسو استاین دفتر مرکزی خود را با کامپوزیت الیاف کربن ترموپلاستیک پوشانده و به این ترتیب سبک‌ترین سیستم مقاوم در برابر زمین‌لرزه را درست کرده ودر ساخت و ساز دفتر خود بکار برده است.
سرامیک‌های خنک‌کننده منفعل
قرن‌هاست انسان از روش‌های مختلف خنک‌کنندگی منفعل استفاده می‌کند، اما وقتی هوا بسیار گرم باشد، بسیاری از این روش‌ها برعکس عمل کرده و بی‌تاثیرند. اخیرا دانشجویان انستیتو معماری پیشرفته استودیوDigital Matter Intelligent Constructions طرحی ارائه کرده‌اند که در آن کامپوزیت سفالی و هیدروژل، ساختمان را درست به همان روشی خنک می‌کنند که پوست ما، بدن ما را خنک می‌کند.
بدن ما برای خنک شدن عرق می‌کند و خیسی باعث می‌شود گرما به درون آب نفوذ کرده و تبخیر شود. این روش هم مثل همان است. آب در قطرات هیدروژلی جمع می‌شود که در کامپوزیت سفالی تجمع کرده‌اند. با گرم شدن ساختمان، گرما به آب منتقل شده و با تبخیر آب از بین می‌رود. این دانشجویان معتقدند این روش می‌تواند طی بیست دقیقه باعث کاهش حدود شش درجه دمای هوا شود.
زباله
معماران با استفاده از مواد قابل بازیافت مثل تکه‌های فلز، مقوا و حتی بطری‌های پلاستیکی در حال خلق ساختمان‌هایی هستند که تا جای ممکن، روند تولید کربن را کاهش می‌دهد.
برای مثال مقوای بازیافتی برای ایجاد عایق سلولزی استفاده می‌شود که البته عملکرد بهتری هم نسبت به عایق‌های سنتی دارد.
لطفا مقاله” معرفی مصالح نوین ساختمانی ۲ ” را هم مطالعه فرمایید.
به اینستاگرام مپسا بپیوندید.